Sibel Kahraman/Milliyet IK 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı her yıl olduğu gibi törenlerle kutladık. Geç kalmış olmama rağmen tüm çocuklarımızın bayramı kutlu olsun. Ancak çocuklarımızın durumunun tören alanlarındaki gibi iç açıcı ve rengârenk olmadığı bilinmeli. Dünyadaki tek çocuk bayramına ev sahipliği yapan Türkiye’de ilköğretim çağındaki yaklaşık 1 milyon çocuk okula gidemiyor. Cinsiyet eşitliğini 2015’e kadar gerçekleştirememe riski taşıyan 24 ülke arasında yer alan ülkemizde, bu çocukların üçte ikisini kızlar oluşturuyor. Çocukların büyük kısmı ekonomik nedenlerle Ortaçağ karanlığına mahkûm edilmiş durumda. 6-17 yaş grubundan 958 bin çocuk, bir tür ekonomik faaliyette yer alıyor. Bu rakam, söz konusu yaş grubundaki toplam çocuk sayısının yüzde 5.9’unu oluşturuyor. 6-14 yaş grubunda ise çalışan çocuk sayısı 320 bin. Ancak araştırmalar ortaya koyuyor ki özellikle büyük kentlerdeki ‘ekonomik yetersizlik’ çocuğa önlük, defter, kitap alamama durumu değil. Çocukların okullaşamaması, çocuk emeğiyle paralel giden bir sorun. Giderek artan sayıda çocuk, ya ailelerini geçindirmek için ya da evde yoksulluğun etkilerinden kaçmak için sokak yaşamına yöneliyor. 40 bini aşkın çocuk sokakta yaşıyor. Bu çocukların yüzde 52’si madde kullanıyor. Adalet Bakanlığı’nın verilerine göre yılda 7 bin çocuk tecavüz ve tacize uğruyor. Suça itilen çocuk sayısı yılda yüzde 5 ila 10 oranında artıyor. Yılda ortalama 125 bin çocuk mahkemeye çıkıyor. ÇOCUK GERÇEĞİ KARNESİ Eğitim Reformu Girişiminin Eğitim İzleme Raporu’na göre, 6-14 yaş grubu çocukların yoksulluk oranı yüzde 35. 4-5 yaş grubu çocukların yüzde 14.4’ü yetersiz besleniyor. İlköğretim çağında demir eksikliğinden kaynaklanan beslenme anemisinin yüzde 25-30 oranında olduğu tahmin ediliyor. Çocuk Vakfı’nın hazırladığı Türkiye’nin Çocuk Gerçeği Karnesi’nin ortaya koyduğu bazı veriler ise şöyle:

• İşsizlik karşısında sosyal güvenliğin sağlanamaması sonucu aile, çocuk ve gençlik sorunları derinleşti.
• Okul sağlığı hizmetleri dünya ortalamasının altında.
• Dünya ortalamasına göre 125 bin sınıf açığı var.
• Ortaöğretimde brüt okullaşma oranı yüzde 69.9’da kaldı.
• Son 5 yılda okullarda şiddet yaygınlaşma eğilimi gösterdi.
• Koruyucu aile modeli ve evlât edinme uygulanması yaygınlaştırılamadı.
• SHÇEK şemsiyesi altındaki çocuk yuvası ve yetiştirme yurtları yönetilemedi.
• Korunmaya muhtaç çocuklar için koruyucu, önleyici ve destekleyici projeler geliştirilemedi.
• Yoksul çocukların çoğunluğu büyük şehirlerde ve köylerde.
• Yoksulluk sınırındaki aileler sosyal güvence altına alınamadı.