Raporda, erken çocukluk eğitimi almanın bireylerin uzun vadede daha sağlıklı olmaları, eğitim sistemi içerisinde daha uzun süre yer almaları, akademik açıdan daha başarılı olmaları gibi getirileri istatistik verilerle desteklenerek paylaşılıyor. Bu bilgilerden yola çıkılarak oluşturulan politika önerileri ise siyasetçilerin ve kamuoyunun dikkatine sunuluyor. 4+4+4 EĞİTİM SİSTEMİNİN MAĞDURU! Bilgi notu; Türkiye’de erken çocukluk eğitiminin önemi konusunda kamuoyunda tüm yaş grupları, bölgeler ve sosyoekonomik düzeyler arasında farkındalığın yüksek olduğuna dikkat çekiyor. Ancak, erişimde yaşanan sorunlar ve eğitimin paralı olması nedeniyle, önemli oranda çocuğun okul öncesi eğitimden yararlanamadığı aileler tarafından vurgulanıyor. Bilgi notunda, son 10 yılda Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ile ilgili önemli gelişmeler yaşanmış olmasına rağmen; 2011-12 eğitim-öğretim yılında %67 olan 5 yaş okullulaşma oranının “4+4+4” sonrasındaki dönemde düşüş gösterip 2014-15 eğitim-öğretim yılında %53.8’e gerilemiş olduğunun altı çiziliyor. Bunun sonucunda çocukların bir kısmının okul öncesi eğitim almamış olarak ilkokula başlamak durumunda kaldığına dikkat çekiliyor. “AİLE KATILIMI GÜÇLENDİRİLMELİ” Raporda, Türkiye’nin insani, toplumsal ve ekonomik gelişimi için erken çocukluk eğitimi alanında atılması önerilen öncelikli adımlar şöyle sıralanıyor: – Türkiye’de en az bir yıl zorunlu ve nitelikli okul öncesi eğitim yaşama geçirilmeli ve en kısa zamanda daha erken yaşlara da hizmet sunacak modeller ve en risk altında olan çocukları önceliklendirecek politikalar geliştirilmeli. – Erken çocukluk eğitimi sürecinde aile katılımı güçlendirilmeli. – Türkiye’ye uygun ve katılımcı bir biçimde geliştirilmiş olan “Erken Çocukluk Eğitimi Kalite Standartları” bir rehber olarak uygulanmalı. -Öğretmenlerin mesleki standartları ve hizmet öncesi eğitimin niteliği iyileştirilmeli. – Erken çocukluk dönemi çok boyutlu olarak ele alınmalı. Rapora buradan ulaşabilirsiniz.